Της Μανιώς Μάνεση

            Σπίρτα, μανταλάκια, σχοινιά, ακόμη και τσόφλια φυστικιών, η πρώτη ύλη των καλλιτεχνημάτων που κατακλύζουν το παραδοσιακό σπίτι στο χωριό Βραχνού. Κορνίζες, κουτιά, μπουκάλια, βιβλία, πακέτα τσιγάρων, καλύπτονται περίτεχνα με σπίρτα. Το ίδιο περίτεχνα, στήνονται διώροφα σπίτια, μικρά σαλονάκια ή έπιπλα τραπεζαρίας. Δημιουργός, ο ιερέας των χωριών Βραχνού και Ζαγανιάρι, ο παπα Δημήτρης Στεφάνου, ο οποίος χρόνια τώρα αξιοποιεί τον ελεύθερο χρόνο του δημιουργώντας καλλιτεχνικές δημιουργίες που παραπέμπουν ακόμη και σε αραβουργήματα,

            Γεννημένος στις Στενιές, ο Δημήτρης Στεφάνου ακολούθησε την παραδοσιακή για το νησί επαγγελματική πορεία. Εγινε ναυτικός. Τις ατέλειωτες ωστόσο ώρες μέσα στο βαπόρι, θέλησε να τις καλύψει δημιουργικά συνθέτοντας αρχικά με σπίρτα τα σχέδια που ο ίδιος έφτιαχνε σε κάποιο χαρτί. Τα πρώτα έργα του χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του '80. Στην πορεία των χρόνων η επαγγελματική του πορεία άλλαξε, καθώς το 2003 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος, η συλλογή των δημιουργιών του όμως δεν έπαψε να εμπλουτίζεται με καινούργια έργα, πραγματικά εντυπωσιακά.
          Αν και γνώριμος από την εποχή των πρώτων παιδικών μου χρόνων, αφού ήταν ο γιος του «προμηθευτή γάλακτος» της οικογένειας, Γιακουμή, έφερνε αρκετές φορές το φρέσκο αγελαδινό γάλα με το αρμεόνι, τον παπα- Δημήτρη τον είδα ξανά μετά από δεκαετίες το περασμένο καλοκαίρι. Οταν μου μίλησε για το χόμπι του δεν μπορούσα να φανταστώ τη λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει τα χειροτεχνήματα, το κέφι, την υπομονή και το μεράκι που κρύβονται πίσω από το τελικό αποτέλεσμα.

          Στο φιλόξενο και κατάμεστο από τα έργα του σπιτικό του, όπου κυριαρχεί η νοικοκυροσύνη της παπαδιάς του κυρίας Ουρανίας, η με δικαιολογημένη περηφάνια παρουσίαση των έργων του, ήταν μια αποκάλυψη. «Δες! Αυτό γίνεται με λίγα μανταλάκια. Απλό δεν είναι; Πολύ απλό...»
              Και βέβαια ο δημιουργός δεν διακρίνει δυσκολίες στο έργο του. Μόνο την ομορφιά του αποτελέσματος!